Pinkstermaandag – Sint-Leonardusprocessie in Zoutleeuw 09/06/2025
Ik zag het onlangs op een affiche van de Sint-Leonardusprocessie: Leonardus, boodschapper van de hoop. Die woorden deden iets met mij. Misschien omdat ik besef dat hoop niet spontaan werkelijkheid wordt, maar inzet en betrokkenheid vraagt van ieder van ons. Als ouders. Als inwoners van Zoutleeuw. Als gemeenteraadslid..
Ik herinner me nog goed hoe ik jaren geleden met mijn dochter langs het parcours van de processie stond. Ze was toen nog klein, keek verwonderd naar de vlaggen, de kostuums, de stille stoet. Ook toen ging het over hoop. Over vertrouwen houden, zelfs wanneer de tijden moeilijk zijn.
Net die gedachte kwam opnieuw bij me op toen ik zopas beelden zag van de 81ste herdenking van D-Day. Minder dan 1% van de veteranen leeft nog. Veteranen die als jonge jongens op de stranden sprongen. Van de leeftijd van mijn dochter, of jonger. Met gevaar voor eigen leven. Voor de vrijheid van een getormenteerd Europa. Voor ons. Zijn we dat vergeten?
Tachtig jaar later is er opnieuw oorlog in Europa. Dit raakt ook ons, ook in Zoutleeuw. We voelen het in de prijzen in de supermarkt, in de vluchtelingencrisis, in de groeiende ongerustheid. Sommige mensen vertellen me dat ze het nieuws niet meer durven volgen. Te zwaar. Te uitzichtloos.
Maar we voelen het ook op een dieper niveau: het besef groeit dat veiligheid de basis vormt van alles. Zonder veiligheid geen sociale zekerheid, geen onderwijs, geen zorg.
Defensie. Weerbaarheid. Het zijn geen populaire woorden, ik weet het. Maar wel noodzakelijke. Want vrede is kwetsbaar. En wie ze wil bewaren, moet ze ook durven beschermen. Niet alleen symbolisch, maar ook structureel.
Vandaag spreken regeringsleiders en experts opnieuw over wat nodig is om Europa te beschermen. Er zijn nieuwe plannen, afspraken, doelstellingen. Cijfers die misschien abstract lijken, maar ze gaan over iets fundamenteels: onze bereidheid om verantwoordelijkheid te nemen. Om mee te bouwen aan een schild dat vrede bewaart.
Ik las deze week (7/06/25) een heldere duiding van Theo Francken over de komende NAVO-top. België investeert eindelijk opnieuw in defensie. Ja, dat kost geld. En nee, dat mag geen vrijgeleide zijn voor verspilling. Maar het is wél nodig. Want als we blijven rekenen op anderen om ons te beschermen, lopen we het risico dat we straks te laat zijn.
In Zoutleeuw spreken we vaak over mobiliteit, veiligheid in de dorpskernen, hulp aan kwetsbare mensen, leefbaarheid, handhaving. Het lijkt ver weg van D-Day. Maar dat is het niet. Want het draait allemaal om hetzelfde: bescherming. Zorg. Voor elkaar. Voor onze waarden. Voor onze vrijheid.
In de gemeenteraad zie ik, met mijn collega Lowie Pierards, hoe die grote thema’s elke dag terugkomen in kleine dossiers: een oudere die zich onveilig voelt op het voetpad omdat er verkeerd geparkeerd wordt. Een hulpverlener die tijdens zijn ronde geen parkeerplek vindt. Jongeren die op zoek zijn naar houvast in een veranderende wereld.
Ik geloof oprecht dat herdenken geen hol ritueel mag worden. Het is aan ons – als gemeenteraadsleden, als burgers, als stad – om herinnering om te zetten in engagement. Hoop om te zetten in verantwoordelijkheid. En om te blijven zeggen waar het op staat. Vrijheid om te spreken.
Op Pinkstermaandag toont Zoutleeuw Leonardus als boodschapper van hoop in de processie. Nadien is het aan ons allen om met grote inzet te bouwen aan een welvarende stad, een regio, een land, waar mensen veilig zijn. Zich veilig voelen. Geborgen. Gehoord.
Want dat is wat we uiteindelijk allemaal willen: dat onze kinderen opgroeien in een samenleving waar hoop geen loze leuze blijkt, maar de kiem vormt van een gedragen opdracht. Hoop is geen hol woord wanneer het ons aanspoort om te handelen
Geniet van Pinkstermaandag, laat die hoop je raken – en maak er een actief engagement van!
Ik wens u een prachtige Pinkstermaandag toe.
Geef een reactie